مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى عَلى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً ﴿۲۹﴾
محمّد رسول خدا و همراهانش، در برابر کفّارِ [جنگ‌طلب(1)]، محکم و نیرومند(2) و با یکدیگر مهربانند(3)؛ همواره آنان را در حالت فروتنی و خضوع مشاهده می‌کنی، در حالی که افزون‌بخشی و خشنودی خدا را(4) می‌جویند؛ نشان [شایستگی] آنان در سیمایشان از اثر فروتنی پیداست؛ این توصیف‌شان است در تورات؛ و توصیف آنان در انجیل مانند کشتی است که جوانه‌اش را [به فراوانی] برآورد و آن را نیرو می‌بخشد تا ستبر گردد و بر ساقه‌های(5) خود استوار بایستد(6)، به گونه‌ای که موجب شگفتی کشاورزان(7) گردد، در نتیجه [خدا] از [رشد سریع] آنان، انکارورزان را به خشم دراندازد؛ خدا به مؤمنان نیکوکارشان وعده آمرزش و پاداشی بزرگ داده است(8).515
فتح (48)
29
برای توجیه افزوده، به آیات 8 و 9 ممتحنه(60) توجّه فرمایید. بعضی از مفسّران عقیده دارند که این آیه به وسیله آیات 8 و 9 ممتحنه تخصیص خورده است.
اشدّاء: جمع شدید: معنی واقعی این واژه در این آیه همان است که در آیات 139 آل‌عمران(3) و 35 محمد(47) توصیه شده و لا تهنوا...
رُحماء: جمع رحیم: مهربان.
خشنودی خدا از بنده، همواره به علت پاداش فراوان، خشنودی بنده از خدا را به دنبال خواهد داشت؛ چنانکه در آیات 119 مائده(5) ، 100 توبه(9) ، 22 مجادله(58) ، 28 فجر(89) و (8) بینه(98) ملاحظه می‌فرمایید.
سوق: جمع ساق: ساقه، تنه.
این موضوع در انجیل متی باب سیزدهم سیمانِ آیه 31 و 32 آمده است.
زُرّاع: جمع زارع: کشاورز.
تمام حروف الفبای عرب در این آیه آمده است. آیه 154 آل‌عمران(3) نیز همین ویژگی را دارد.
سوره حجرات (49) - اطاقها
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای گسترده‌مهر [و] جاودان‌مهر-
حجرات (49)
-
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۱﴾
ای ایمان‌آوردگان، از [آنچه] خدا و رسولش [مقرّر داشته‌اند] فراتر نروید و در برابر خدا پروا کنید، که خدا شنوایی داناست.515
حجرات (49)
1
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ ﴿۲﴾
ای ایمان‌آوردگان، صدای خود را بلندتر از صدای پیامبر برنیاورید و با او به صوت بلند سخن مگویید، آن گونه که با یکدیگر صحبت می‌کنید(1)، مبادا که نتیجه تلاش شما ندانسته بر باد رود.515
حجرات (49)
2
منظور آیه این نیست که در برابر غیر پیامبر، صدای بلند ایرادی ندارد؛ به آیات 148 نساء(4) و 19 لقمان(31) توجّه فرمایید.
إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْواتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوى لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿۳﴾
آنان که نزد رسول خدا آوای خویش را فرو می‌دارند، کسانی هستند که خدا دلهاشان را از نظر تقوا در آزمون نهاده است؛ آنان آمرزش و پاداشی بزرگ خواهند داشت.515
حجرات (49)
3
إِنَّ الَّذِينَ يُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ ﴿۴﴾
و[لی] آنان که از ورای اطاقها تو را صدا می‌زنند، بیشترشان بی‌خردند.515
حجرات (49)
4