وَ لا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ ﴿۷﴾
و[لی] آنان به خاطر رفتار گذشته خود [هرگز(1)] آرزوی مرگ نخواهند کرد(2)؛ و خدا به [حال] ستمگران داناست.
سوره جمعه (62) آیه 7
صفحه
553
سوره
جمعه (62)
آیه
7
1
برای توجیه افزوده، به آیه 95 بقره(2) توجّه فرمایید.
2
به آیه 96 بقره(2) توجّه فرمایید.
قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلى عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۸﴾
بگو: مرگی که از آن فرار می‌کنید، قطعاً به سراغ شما می‌آید(1)، آنگاه به پیشگاه خدای دانای نهان و آشکار بازگردانده می‌شوید و او شما را به آنچه می‌کردید، آگاه می‌سازد.
سوره جمعه (62) آیه 8
صفحه
553
سوره
جمعه (62)
آیه
8
1
به آیات 35 انبیاء(21) و 26 رحمن(55) و 60 واقعه(56) توجّه فرمایید.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى ذِكْرِ اللَّهِ وَ ذَرُوا الْبَيْعَ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۹﴾
ای ایمان‌آوردگان، چون برای [اقامه] نماز جمعه(1) ندا دردهند، به [نماز و] ذکر خدا بشتابید و داد و ستد را رها کنید؛ اگر بدانید، این به نفع شماست.
سوره جمعه (62) آیه 9
صفحه
554
سوره
جمعه (62)
آیه
9
1
کلمه «جمعه» با ضمّ و سکون «میم» هر دو به یک معنی است و به هر دو شکل به کار می‌رود.
فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيراً لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۱۰﴾
پس آنگاه که نماز پایان یافت، به طلب روزی - از افزون‌بخشی خدا - در زمین پراکنده شوید و خدا را بسیار یاد کنید، بسا که رستگار شوید.
سوره جمعه (62) آیه 10
صفحه
554
سوره
جمعه (62)
آیه
10
وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَيْها وَ تَرَكُوكَ قائِماً قُلْ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجارَةِ وَ اللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿۱۱﴾
[پاره‌ای از مردم] چون داد و ستد یا سرگرمی ای مشاهده کنند، [تجمّع خود را رها کرده] به سوی آن(1) متفرّق می‌شوند و تو را [در حال خطبه] ایستاده، رها می‌کنند؛ بگو: پاداشی که نزد خداست، بهتر از سرگرمی و داد و ستد است؛ و خدا بهترین روزی‌‌دهندگان است.
سوره جمعه (62) آیه 11
صفحه
554
سوره
جمعه (62)
آیه
11
1
استفاده از ضمیر مفرد ه و ها، به جای ضمیر مثنی (هما) در مواردی که بیان یکی از دو چیز به منزله بیان هر دو آنها باشد، مجاز است. ضمیرهای مفرد در آیات 45 بقره(2) و 34 و 62 توبه(9) نیز از همین مقوله است.