وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِينَ ﴿۸﴾
بعضی از مردم می‌گویند: به خدا و روز واپسین باور داریم، در حالی که باور ندارند.
سوره بقره (2) آیه 8
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
8
يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ ما يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ ﴿۹﴾
خدا و افراد با ایمان را فریب می‌دهند؛ و حال آنکه تنها خود را می‌فریبند و نمی‌فهمند.
سوره بقره (2) آیه 9
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
9
فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ بِما كانُوا يَكْذِبُونَ ﴿۱۰﴾
در دلهای آنان بیماری [نفاق و عناد] جای گرفته است، در نتیجه خدا بر بیماریشان افزود(1)؛ و به کیفر دروغ‌پردازی‌شان مجازاتی دردناک [در انتظار] دارند.
سوره بقره (2) آیه 10
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
10
1
همین معنی و مفهوم را به صورت روشن‌تر در آیه 5 صف(61) فلما زاغوا ازاغ اللّه قلوبهم ملاحظه فرمایید.
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ ﴿۱۱﴾
هنگامی که به آنان گفته شود: در زمین تبهکاری نکنید، می‌گویند: ما خود اصلاح‌گریم!
سوره بقره (2) آیه 11
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
11
أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لا يَشْعُرُونَ ﴿۱۲﴾
آگاه باشید که آنان تبهکارند، ولی نمی‌فهمند.
سوره بقره (2) آیه 12
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
12
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَ النَّاسُ قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لكِنْ لا يَعْلَمُونَ ﴿۱۳﴾
و چون به آنان گفته شود: شما نیز مثل مردمِ [واقع‌بین] ایمان آورید، می‌گویند: آیا همچون سبکسران ایمان آوریم؟ آگاه باشید که آنها خود سبکسر و بیخردند، ولی نمی‌دانند.
سوره بقره (2) آیه 13
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
13
وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا إِلى شَياطِينِهِمْ قالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ ﴿۱۴﴾
وقتی که افراد با ایمان را ملاقات می‌کنند، می‌گویند: [ما هم] ایمان آورده‌ایم، و چون با شیاطین [و رؤسای شیطان‌‌صفت] خویش(1) به خلوت نشینند، گویند: ما با شما هستیم و تنها [آنان را] استهزاء می‌کنیم(2).
سوره بقره (2) آیه 14
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
14
1
نمونه و مصداق آن را در آیه 76 بقره(همین سوره) ملاحظه فرمایید.
2
مورد مشابه را در آیه 56 توبه(9) ملاحظه فرمایید.
اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۱۵﴾
خدا تمسخرشان [را تلافی] می‌کند(1) و آنان را در طغیانشان سرگشته می‌کشاند.
سوره بقره (2) آیه 15
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
15
1
بعضی از مفسّران عقیده دارند که «استهزاء خدا» در اینجا، با آیات 29-34 مطففین(83) تفسیر می‌شود. لازم به ذکر است که منظور از استهزاء خدا در اینجا، مجازات استهزاءکنندگان است که در انتهای آیه قبل آمده است و بنا به صنعت «مشاکله» در زبان عرب، جزای عمل را از نوع خود عمل ذکر کرده است.
أُولئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ وَ ما كانُوا مُهْتَدِينَ ﴿۱۶﴾
آنان کسانی هستند که گمراهی را به [بهای] هدایت خریده‌اند، از این روی سودایشان سودی نداشت و راه‌یافته هم نبودند.
سوره بقره (2) آیه 16
صفحه
3
سوره
بقره (2)
آیه
16
مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراً فَلَمَّا أَضاءَتْ ما حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُماتٍ لا يُبْصِرُونَ ﴿۱۷﴾
داستانشان همچون داستان کسانی است که [در بیابان تاریک] آتشی افروزند؛ همین که [پرتو آن] پیرامونشان را روشن سازد، خدا [تندبادی فرستد و] نورشان را [از میان] بَرَد و آنان را در تاریکیهایی که هیچ نمی‌بینند رها کند.
سوره بقره (2) آیه 17
صفحه
4
سوره
بقره (2)
آیه
17