وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۹۷﴾
اوست که ستارگان را برای شما برقرار داشت تا در تاریکیهای خشکی و دریا به وسیله آنها راه یابید؛ به یقین نشانه‌ها[ی قدرت و تدبیر خود] را برای اهل دانش به وضوح بیان کرده‌ایم.
سوره انعام (6) آیه 97
صفحه
140
سوره
انعام (6)
آیه
97
وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ ﴿۹۸﴾
و هم اوست که شما را از منشاء حیاتی واحدی پدید آورد و قرارگاهی [برای زندگی] و امانت گاهی [پس از مرگ خواهید داشت]؛ این آیات را برای گروهی که درمی‌یابند به وضوح بیان کرده‌ایم.
سوره انعام (6) آیه 98
صفحه
140
سوره
انعام (6)
آیه
98
وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنا مِنْهُ خَضِراً نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَراكِباً وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِيَةٌ وَ جَنَّاتٍ مِنْ أَعْنابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ انْظُرُوا إِلى ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ فِي ذلِكُمْ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۹۹﴾
اوست که از آسمان بارانی فرستاد، و بدان هر [گونه] روییدنی پدید آوردیم؛ و از آن سبزه‌ای برآوردیم که از [نهالهای] آن، دانه‌های برهم‌نشسته [برای تغذیه شما] پدید می‌آوریم، و نتیجه شکوفه‌های درخت خرما، خوشه‌های(1) دسترسی است، و باغهایی از انواع انگور و نیز [درختان] زیتون و انار به صورت مشابه و غیرمشابه [رویاندیم]؛ هنگامی که به بار می‌نشیند به میوه‌های آن و به [نحوه] رسیدنش بنگرید، که در آن برای اهل ایمان نشانه‌هایی [از توان و تدبیر خدا] است.
سوره انعام (6) آیه 99
صفحه
140
سوره
انعام (6)
آیه
99
1
قِنوان: جمع قِنو: خوشه خرما.
وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ الْجِنَّ وَ خَلَقَهُمْ وَ خَرَقُوا لَهُ بَنِينَ وَ بَناتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۱۰۰﴾
برای خدا شریکانی از جن قرار دادند، با آنکه خدا آنها را آفریده است، و بدون هیچ دلیلی برای او پسران(1) و دخترانی(2) تصوّر کردند؛ او را تقدیس می‌کنم و [او] والاتر است از آنچه توصیف می‌کنند.
سوره انعام (6) آیه 100
صفحه
140
سوره
انعام (6)
آیه
100
1
به آیه 30 توبه(9) توجّه فرمایید.
2
به آیات 40 اسراء(17) و 21 نجم(53) توجه فرمایید.
بَدِيعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنَّى يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَ لَمْ تَكُنْ لَهُ صاحِبَةٌ وَ خَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۱۰۱﴾
پدیدآورنده آسمانها و زمین است؛ چگونه ممکن است فرزندی داشته باشد، با آنکه همسری نداشته است و هر چیزی را او آفریده و به هر چیز داناست.
سوره انعام (6) آیه 101
صفحه
140
سوره
انعام (6)
آیه
101
ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿۱۰۲﴾
این است خدا(1)، صاحب‌اختیار شما، معبودی جز او نیست، آفریننده هر چیزی است، پس او را بندگی کنید که اوست کارگزار هر موجودی.
سوره انعام (6) آیه 102
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
102
1
به زیرنویس آیه 95 انعام(همین سوره) مراجعه فرمایید.
لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۰۳﴾
چشمها او را درنیابند و او همه چشمها را دریابد؛ و اوست که باریک‌بین و آگاه است.
سوره انعام (6) آیه 103
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
103
قَدْ جاءَكُمْ بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ عَمِيَ فَعَلَيْها وَ ما أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ ﴿۱۰۴﴾
از جانب صاحب‌اختیارتان موجبات بصیرت برای شما آمده است؛ هر که دیده بصیرت گشاید، به سود اوست؛ و هر که دیده بربندد، به زیان خود اوست؛ و من نگاهبان شما نیستم.
سوره انعام (6) آیه 104
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
104
وَ كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ وَ لِيَقُولُوا دَرَسْتَ وَ لِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۱۰۵﴾
و آیات را این گونه در شکلهای مختلف بیان می‌کنیم، تا [دریابند] و نگویند [از دیگران] آموخته‌ای و تا برای اهل دانش به روشنی بیان کنیم.
سوره انعام (6) آیه 105
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
105
اتَّبِعْ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۰۶﴾
از آنچه از صاحب‌اختیارت به تو وحی شده است پیروی کن؛ معبودی جز او نیست؛ و از مشرکان رویگردان(1).
سوره انعام (6) آیه 106
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
106
1
تناقضی با آیه 5 توبه(9) ندارد؛ زیرا چنانکه قبل و بعد آیه 5 توبه(9) نشان می‌دهد، آیه در مقام تعیین تکلیف در برابر مشرکینی است که سر جنگ داشتند، و آیه 106 انعام(6) رویگردانی از معاندین، از نظر بحث و تلاش بیش از حدّ برای تغییر آنهاست.