ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿۱۰۲﴾
این است خدا(1)، صاحب‌اختیار شما، معبودی جز او نیست، آفریننده هر چیزی است، پس او را بندگی کنید که اوست کارگزار هر موجودی.
سوره انعام (6) آیه 102
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
102
1
به زیرنویس آیه 95 انعام(همین سوره) مراجعه فرمایید.
لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۰۳﴾
چشمها او را درنیابند و او همه چشمها را دریابد؛ و اوست که باریک‌بین و آگاه است.
سوره انعام (6) آیه 103
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
103
قَدْ جاءَكُمْ بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ عَمِيَ فَعَلَيْها وَ ما أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ ﴿۱۰۴﴾
از جانب صاحب‌اختیارتان موجبات بصیرت برای شما آمده است؛ هر که دیده بصیرت گشاید، به سود اوست؛ و هر که دیده بربندد، به زیان خود اوست؛ و من نگاهبان شما نیستم.
سوره انعام (6) آیه 104
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
104
وَ كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ وَ لِيَقُولُوا دَرَسْتَ وَ لِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۱۰۵﴾
و آیات را این گونه در شکلهای مختلف بیان می‌کنیم، تا [دریابند] و نگویند [از دیگران] آموخته‌ای و تا برای اهل دانش به روشنی بیان کنیم.
سوره انعام (6) آیه 105
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
105
اتَّبِعْ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۰۶﴾
از آنچه از صاحب‌اختیارت به تو وحی شده است پیروی کن؛ معبودی جز او نیست؛ و از مشرکان رویگردان(1).
سوره انعام (6) آیه 106
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
106
1
تناقضی با آیه 5 توبه(9) ندارد؛ زیرا چنانکه قبل و بعد آیه 5 توبه(9) نشان می‌دهد، آیه در مقام تعیین تکلیف در برابر مشرکینی است که سر جنگ داشتند، و آیه 106 انعام(6) رویگردانی از معاندین، از نظر بحث و تلاش بیش از حدّ برای تغییر آنهاست.
وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ ما أَشْرَكُوا وَ ما جَعَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ ﴿۱۰۷﴾
اگر خدا می‌خواست شرک نمی‌ورزیدند [ولی نظامِ خلقتِ انسان را بر اساس اختیار قرار داد(1)]؛ و تو را نگاهبان آنان تعیین نکرده‌ایم؛ و کارگزار آنان نیستی.
سوره انعام (6) آیه 107
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
107
1
به آیه 3 انسان(76) توجّه فرمایید.
وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۰۸﴾
به معبودانی که به جای خدا [به نیایش] می‌خوانند، دشنام مدهید که آنان هم با انگیزه تجاوز [از حق] و از سر جهالت خدا را مورد ناسزا قرار دهند؛ کردار هر گروهی(1) را این گونه در نظرشان آراسته‌ایم(2)، آنگاه بازگشت آنان به پیشگاه صاحب‌اختیارشان است و آنان را به آنچه می‌کردند آگاه می‌سازد(3).
سوره انعام (6) آیه 108
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
108
1
«امت» گروهی از مردم است که هدف و عقاید مشترکی دارند و از این نظر با قوم و قبیله و طایفه فرق دارد.
2
به آیه 25 فصلت(41) توجّه فرمایید.
3
به آیه 22 ق(50) توجّه فرمایید.
وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمانِهِمْ لَئِنْ جاءَتْهُمْ آيَةٌ لَيُؤْمِنُنَّ بِها قُلْ إِنَّمَا الْآياتُ عِنْدَ اللَّهِ وَ ما يُشْعِرُكُمْ أَنَّها إِذا جاءَتْ لا يُؤْمِنُونَ ﴿۱۰۹﴾
با سوگندهای سخت خود به خدا سوگند یاد کردند که اگر معجزه‌ای بر آنان برسد، بدان ایمان آورند؛ بگو: معجزه‌ها همه در اختیار خداست [نه من،] و شما چه می‌دانید، که اگر معجزه‌ای هم بیاید، ایمان نمی‌آورند.
سوره انعام (6) آیه 109
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
109
وَ نُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَ أَبْصارَهُمْ كَما لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ نَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۱۱۰﴾
دلها و دیدگان آنان را که در آغاز [از سر عناد] ایمان نیاوردند، [از درک حقایق] می‌گردانیم و در طغیانشان سرگشته رها می‌سازیم.
سوره انعام (6) آیه 110
صفحه
141
سوره
انعام (6)
آیه
110