وَ أَدْخَلْناهُمْ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۸۶﴾
و آنان را مشمول رحمت خود قرار دادیم، زیرا در زمره شایستگان بودند.
سوره انبیاء (21) آیه 86
صفحه
329
سوره
انبیاء (21)
آیه
86
وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۸۷﴾
و یونس(1) را [به یاد آر]، آنگاه که [به جای صبر و پایداری،] خشمناک [از میان قوم خود] رفت و تصوّر میکرد که ما هرگز بر او سخت نخواهیم گرفت، [امّا موقعی که به کام نهنگ فرو رفت(2)] در دل تاریکیها ندا داد که: معبودی جز تو نیست، تو را تقدیس میکنم و من ستمکار بودهام.
سوره انبیاء (21) آیه 87
صفحه
329
سوره
انبیاء (21)
آیه
87
1
«ذوالنون» و «صاحب الحوت» که در آیه 48 قلم(68) آمده است، هر دو لقب یونس است. «نون» به معنی ماهی بزرگ یا نهنگ است.
2
شرح ماجرای یونس که توسّط نهنگ بزرگی بلعیده شد و نجات یافت، در آیات 139-148 صافات(37) آمده است.
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ ﴿۸۸﴾
درخواستش را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم؛ و اهل ایمان را این گونه [از بلا] نجات میدهیم.
سوره انبیاء (21) آیه 88
صفحه
329
سوره
انبیاء (21)
آیه
88
وَ زَكَرِيَّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِينَ ﴿۸۹﴾
و زکریا را [به یاد آر]، آنگاه که صاحباختیارش را ندا داد که: صاحباختیارا، مرا تنها [و بیفرزند(1)] وا مگذار، و [در هر حال] تو خود بهترین وارثانی.
سوره انبیاء (21) آیه 89
صفحه
329
سوره
انبیاء (21)
آیه
89
1
بیان واضحتر زکریا را در آیات 4-6 مریم(19) ملاحظه فرمایید.
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ ﴿۹۰﴾
درخواستش را پذیرفتیم و یحیی را به او بخشیدیم و همسرش را [که نازا بود] شایسته [باروری] گردانیدیم(1)؛ آنان در نیکوییها شتاب میورزیدند و با امید [به رحمت] و ترس [از مجازات]، ما را [به نیایش] میخواندند، و در قبال ما فروتن بودند.
سوره انبیاء (21) آیه 90
صفحه
329
سوره
انبیاء (21)
آیه
90
1
برای توجیه افزودهها، به آیه 8 مریم(19) توجّه فرمایید.
وَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيها مِنْ رُوحِنا وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آيَةً لِلْعالَمِينَ ﴿۹۱﴾
و [به یاد آر] زنی را که پاکدامن بود و از روح خود در وجودش دمیدیم و او و فرزندش را آیتی برای جهانیان ساختیم.
سوره انبیاء (21) آیه 91
صفحه
330
سوره
انبیاء (21)
آیه
91
إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ ﴿۹۲﴾
این [پیامبرانِ] شما گروهی یگانهاند و من صاحباختیار شما هستم، پس مرا بندگی کنید.
سوره انبیاء (21) آیه 92
صفحه
330
سوره
انبیاء (21)
آیه
92
وَ تَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنا راجِعُونَ ﴿۹۳﴾
و[لی] دینشان را میان خود به تفرقه کشاندند؛ همه [برای حسابرسی] به پیشگاه ما بازمیگردند.
سوره انبیاء (21) آیه 93
صفحه
330
سوره
انبیاء (21)
آیه
93
فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا كُفْرانَ لِسَعْيِهِ وَ إِنَّا لَهُ كاتِبُونَ ﴿۹۴﴾
و هر که در حال داشتن ایمان، نیکوکاری کند، تلاشش نادیده گرفته نخواهد شد(1)، و به سود او ثبت میکنیم.
سوره انبیاء (21) آیه 94
صفحه
330
سوره
انبیاء (21)
آیه
94
1
در این رابطه به آیه 62 بقره(2) هم توجّه فرمایید.
وَ حَرامٌ عَلى قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ ﴿۹۵﴾
و [بازگشت سکنه] شهری که آن را نابود کردهایم، [به دنیا] ناشدنی است؛ آنان هرگز بازنخواهند گشت(1) [و فرصت توبه نخواهند داشت(2)].
سوره انبیاء (21) آیه 95
صفحه
330
سوره
انبیاء (21)
آیه
95
1
اشاره به همان مفهومی است که به طور روشنتر در آیات 99 و 100 مؤمنون(23) آمده است.
2
برای توجیه افزوده، علاوه بر آیات 99 و 100 مؤمنون(23) ، به آیه 102 شعراء(26) توجّه فرمایید.