انتخاب سریع آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

وَ مِنَ الشَّياطِينِ مَنْ يَغُوصُونَ لَهُ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِكَ وَ كُنَّا لَهُمْ حافِظِينَ ﴿۸۲﴾

و نیز بعضی از دیوان را [در خدمتش گماشتیم‌] که به سود او در دریا غوّاصی می‌کردند و [یا‌] به کارهای دیگری می‌پرداختند(1)؛ و آنها را [از تمرد‌] حفظ می‌کردیم؛
سوره انبیاء (21) آیه 82
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

82

1

شرح کارهای مختلف آنها در آیه 13 سبأ(34) آمده است.

وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ﴿۸۳﴾

و ایّوب را [به یاد آر(1)‌]، آنگاه که ‌صاحب‌اختیارش را ندا داد که: سختی و گزند(2) به من روی آورده است و تو مهربانترین مهربانانی.
سوره انبیاء (21) آیه 83
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

83

1

برای توجیه افزوده، به آیه 41 ص(38) توجّه فرمایید.

2

در قرآن «ضَرّ» به فتح و ضم «ض» هر دو آمده است. ضرّ با فتحه در مقابل نفع آمده مثل آیات 76 مائده(5) و 13 حج(22) ، ضُرّ با ضمه مربوط به دشواری جسمی است مثل همین آیه و آیه 88 یوسف(12).

فَاسْتَجَبْنا لَهُ فَكَشَفْنا ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَيْناهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ ذِكْرى لِلْعابِدِينَ ﴿۸۴﴾

درخواستش را پذیرفتیم و مشکلاتی را که داشت از میان برداشتیم و خانواده [ازدست رفته‌] اش را دوچندان به او بازدادیم، به عنوان رحمتی از جانب ما و تذکری برای عبادت‌پیشگان(1).
سوره انبیاء (21) آیه 84
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

84

1

شرح بیشتر ماجرای ایّوب، در سوره ص(38) آیات 42 به بعد آمده است.

وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ ﴿۸۵﴾

و اسماعیل و ادریس و ذوالکفل(1) را [به یاد آر‌] که همه از شکیبایان بودند.
سوره انبیاء (21) آیه 85
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

85

1

هویت ذوالکفل به روشنی مشخّص نیست؛ همین قدر روشن است که یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل بوده است؛ بعضی هم معتقدند که ذوالکفل لقب الیاس است.

وَ أَدْخَلْناهُمْ فِي رَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۸۶﴾

و آنان را مشمول رحمت خود قرار دادیم، زیرا در زمره شایستگان بودند.
سوره انبیاء (21) آیه 86
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

86

وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۸۷﴾

و یونس(1) را [به یاد آر‌]، آنگاه که [به جای صبر و پایداری،‌] خشمناک [از میان قوم خود‌] رفت و تصوّر می‌کرد که ما هرگز بر او سخت نخواهیم گرفت، [امّا موقعی که به کام نهنگ فرو رفت(2)‌] در دل تاریکیها ندا داد که: معبودی جز تو نیست، تو را تقدیس می‌کنم و من ستمکار بوده‌ام.
سوره انبیاء (21) آیه 87
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

87

1

«ذوالنون» و «صاحب الحوت» که در آیه 48 قلم(68) آمده است، هر دو لقب یونس است. «نون» به معنی ماهی بزرگ یا نهنگ است.

2

شرح ماجرای یونس که توسّط نهنگ بزرگی بلعیده شد و نجات یافت، در آیات 139-148 صافات(37) آمده است.

فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ ﴿۸۸﴾

درخواستش را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم؛ و اهل ایمان را این گونه [از بلا‌] نجات می‌دهیم.
سوره انبیاء (21) آیه 88
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

88

وَ زَكَرِيَّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِينَ ﴿۸۹﴾

و زکریا را [به یاد آر‌]، آنگاه که ‌صاحب‌اختیارش را ندا داد که: ‌صاحب‌اختیارا، مرا تنها [و بی‌فرزند(1)‌] وا مگذار، و [در هر حال‌] تو خود بهترین وارثانی.
سوره انبیاء (21) آیه 89
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

89

1

بیان واضحتر زکریا را در آیات 4-6 مریم(19) ملاحظه فرمایید.

فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ كانُوا لَنا خاشِعِينَ ﴿۹۰﴾

درخواستش را پذیرفتیم و یحیی را به او بخشیدیم و همسرش را [که نازا بود‌] شایسته [باروری‌] گردانیدیم(1)؛ آنان در نیکویی‌ها شتاب می‌ورزیدند و با امید [به رحمت‌] و ترس [از مجازات‌]، ما را [به نیایش‌] می‌خواندند، و در قبال ما فروتن بودند.
سوره انبیاء (21) آیه 90
صفحه

329

سوره

انبیاء (21)

آیه

90

1

برای توجیه افزوده‌ها، به آیه 8 مریم(19) توجّه فرمایید.

وَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيها مِنْ رُوحِنا وَ جَعَلْناها وَ ابْنَها آيَةً لِلْعالَمِينَ ﴿۹۱﴾

و [به یاد آر‌] زنی را که پاکدامن بود و از روح خود در وجودش دمیدیم و او و فرزندش را آیتی برای جهانیان ساختیم.
سوره انبیاء (21) آیه 91
صفحه

330

سوره

انبیاء (21)

آیه

91