قالُوا سَمِعْنا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقالُ لَهُ إِبْراهِيمُ ﴿۶۰﴾
گفتند: شنیدهایم که جوانی به نام ابراهیم از آنها [به بدی] یاد میکرد.
سوره انبیاء (21) آیه 60
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
60
قالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلى أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ ﴿۶۱﴾
گفتند: او را در مقابل مردم بیاورید، بسا که گواهی دهند.
سوره انبیاء (21) آیه 61
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
61
قالُوا أَ أَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِآلِهَتِنا يا إِبْراهِيمُ ﴿۶۲﴾
گفتند: تو این کار را با معبودان ما کردهای، ای ابراهیم؟
سوره انبیاء (21) آیه 62
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
62
قالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ كانُوا يَنْطِقُونَ ﴿۶۳﴾
[ابراهیم] گفت: این کار را احتمالاً بزرگ آنها کرده است؛ اگر قادر به تکلّم هستند، از خودشان بپرسید.
سوره انبیاء (21) آیه 63
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
63
فَرَجَعُوا إِلى أَنْفُسِهِمْ فَقالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ ﴿۶۴﴾
آنگاه به خود آمده و [در دل به یکدیگر] گفتند: شمایید که ستمگرید [نه ابراهیم(1)].
سوره انبیاء (21) آیه 64
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
64
1
تفاوت این مورد با مورد مربوط به دو آیه 30 و 31 قلم(68) این است که در آنجا مسأله مربوط به جمع خودشان بود، لذا احساس درونی خود را بروز دادند و خودشان را نکوهش کردند؛ ولی اینجا مسأله در ارتباط با جوّ حاکم بود و هر کس احساس درونی خود را از ترس جوّ حاکم در دل نگاه میداشت و دیگران را که افرادی چشم و گوش بسته در اختیار جوّ حاکم تصوّر میکرد، در دل مورد خطاب قرار میداد؛ لذا هر یک دیگران را نکوهش میکردند، بدون اینکه از اندیشه دیگران باخبر باشند.
ثُمَّ نُكِسُوا عَلى رُؤُسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ ما هؤُلاءِ يَنْطِقُونَ ﴿۶۵﴾
سپس سر به زیر افکندند، [و گفتند:] تو خوب میدانی که اینان سخن نمیگویند.
سوره انبیاء (21) آیه 65
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
65
قالَ أَ فَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَنْفَعُكُمْ شَيْئاً وَ لا يَضُرُّكُمْ ﴿۶۶﴾
گفت: آیا به جای خدا چیزی را بندگی میکنید که اثری در سود و زیان شما ندارد؟!
سوره انبیاء (21) آیه 66
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
66
أُفٍّ لَكُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ ﴿۶۷﴾
بیزارم از شما و بتهایی که به جای خدا بندگی[شان] میکنید؛ آیا خردورزی نمیکنید؟!
سوره انبیاء (21) آیه 67
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
67
قالُوا حَرِّقُوهُ وَ انْصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ فاعِلِينَ ﴿۶۸﴾
گفتند: اگر میخواهید اقدامی [قطعی] بکنید، او را بسوزانید(1) و معبودهای خویش را یاری کنید.
سوره انبیاء (21) آیه 68
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
68
1
همین مفهوم به بیان دیگر در آیه 97 صافات(37) آمده است.
قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِيمَ ﴿۶۹﴾
فرمان دادیم: ای آتش، بر ابراهیم سرد و بیآسیب باش؛
سوره انبیاء (21) آیه 69
صفحه
327
سوره
انبیاء (21)
آیه
69