وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۲۰۴﴾
وقتی که قرآن خوانده می‌شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید(1)، بسا که مورد رحمت قرار گیرید.
سوره اعراف (7) آیه 204
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
204
1
از این روست که در نمازهای جماعت، چون امام آیات را با صدای بلند می‌خواند، ضرورت دارد که اقتداکنندگان با سکوت خود، گوش فرا دارند و آیات را تکرار نکنند.
وَ اذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلِينَ ﴿۲۰۵﴾
صاحب‌اختیارت را در درون خویش به زاری و با ترس [از عقوبتش]، بدون آوای بلند(1)، بامداد و شبانگاه یاد کن و از یاد او غافل مباش.
سوره اعراف (7) آیه 205
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
205
1
معنی و مفهوم این آیه، به بیان دیگر در آیه 55 اعراف(همین سوره) نیز آمده است. ضمناً به زیرنویس آن آیه نیز توجّه فرمایید.
إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ يَسْجُدُونَ ﴿۲۰۶﴾
آنان که مقرّب صاحب‌اختیار تو هستند، از بندگی‌اش گردنکشی نمی‌کنند و او را تقدیس نموده و [فقط] بر او سجده می‌برند(1).
سوره اعراف (7) آیه 206
صفحه
176
سوره
اعراف (7)
آیه
206
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 38 فصلت(41) آمده است.