تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿۲۵﴾
در هر دوره‌ای طبق قانونمندی صاحب‌اختیارش به بار نشیند؛ و خدا برای مردم مَثَلها می‌زند، بسا که پند پذیرند.
سوره ابراهیم (14) آیه 25
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
25
وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ ﴿۲۶﴾
و مَثَل سخن ناشایست همچون نهال هرزه‌ای است که از زمین کنده شده و قرار ندارد.
سوره ابراهیم (14) آیه 26
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
26
يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللَّهُ ما يَشاءُ ﴿۲۷﴾
خدا افراد با ایمان را با گفتار [و اعتقاد] ثابت در زندگی دنیا و آخرت استوار می‌دارد؛ و ستمگران را گمراه می‌کند، و هر چه خواهد به انجام می‌رساند.
سوره ابراهیم (14) آیه 27
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
27
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ ﴿۲۸﴾
آیا به [داستانِ] کسانی که [شکرِ] نعمت خدا را به ناسپاسی بدل کردند و قوم خود را به گرداب هلاکت کشاندند، توجّه نکرده‌ای؟
سوره ابراهیم (14) آیه 28
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
28
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ الْقَرارُ ﴿۲۹﴾
که به دوزخ درآیند؛ و بدقرارگاهی است.
سوره ابراهیم (14) آیه 29
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
29
وَ جَعَلُوا لِلَّهِ أَنْداداً لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ ﴿۳۰﴾
[طاغوتها و پیشوایان را] همتایانی(1) برای خدا قرار دادند تا [مردم را] از راه او گمراه سازند؛ بگو: [چندصباحی] برخوردار باشید که سرانجامتان به سوی آتش است(2).
سوره ابراهیم (14) آیه 30
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
30
1
انداد: جمع ندّ: شبیه، نظیر.
2
معنی و مفهوم این عبارت به بیان دیگر در آیات 23 و 24 لقمان(31) و 196 و 197 آل‌عمران(3) آمده است.
قُلْ لِعِبادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلاةَ وَ يُنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فِيهِ وَ لا خِلالٌ ﴿۳۱﴾
به بندگان با ایمان من بگو: نماز برپا دارند و از آنچه روزیشان کرده‌ایم، در نهان و آشکار(1) انفاق کنند(2)، قبل از آنکه روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی است و نه دوستی.
سوره ابراهیم (14) آیه 31
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
31
1
انفاق نهان در مواردی که حفظ حرمت شخص ضروری است و انفاق آشکار در مواردی که موجب تشویق و ترغیب دیگران گردد.
2
دو فعل «یقیموا» و «ینفقوا» مجزومند به لام امری که محذوف است و در اصل «لِیقیموا» و «لِینفقوا» بوده است، ضمناً در مورد انفاق آشکار و نهان، به آیات 271 و 274 بقره(2) و از جهت دیگر به آیه 254 بقره(2) توجّه فرمایید.
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ ﴿۳۲﴾
خداست که آسمانها و زمین را آفرید و از آسمان بارانی فرستاد که بدان [انواع] میوه‌ها را برای روزی شما پدید آورد، و کشتیها(1) را به خدمتتان گماشت تا بر پهنه دریاها طبق قوانین او به حرکت درآیند، و نهرها را نیز در خدمت شما قرار داد.
سوره ابراهیم (14) آیه 32
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
32
1
واژه «فلک» مفرد و جمعش یکسان است.
وَ سَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دائِبَيْنِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ ﴿۳۳﴾
خورشید و ماه را که پیوسته روانند، و نیز شب و روز را به خدمت شما گماشت.
سوره ابراهیم (14) آیه 33
صفحه
259
سوره
ابراهیم (14)
آیه
33
وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ ﴿۳۴﴾
هر چه درخواست داشتید، [در طبیعت پیش‌بینی کرده بود و] در اختیار شما گذاشت؛ اگر [بخواهید] نعمتهای خدا را برشمارید، قادر به شمارش نخواهید بود؛ [با این حال] انسان ستم‌پیشه و حق‌ستیز است.
سوره ابراهیم (14) آیه 34
صفحه
260
سوره
ابراهیم (14)
آیه
34