انتخاب آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

سوره شعراء (26) - شاعران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای گسترده‌مهر [و‌‌] جاودان‌مهر
صفحه

-

سوره

شعراء (26)

آیه

-

طسم ﴿۱﴾

طا، سین، میم.
سوره شعراء (26) آیه 1
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

1

تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ ﴿۲﴾

این آیاتِ کتاب روشنگر است.
سوره شعراء (26) آیه 2
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

2

لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿۳﴾

مباد خود را از [اندوهِ‌] اینکه ایمان نمی‌آورند به هلاکت اندازی(1).
سوره شعراء (26) آیه 3
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

3

1

«لَعَلَّ» در اینجا معنی نهی می‌دهد؛ بخش پایانی آیه 68 مائده(5) و نیمه دوّم آیه 8 فاطر(35) مؤید آن است. آیات 56 قصص(28) ، 103 یوسف(12) و 2 طه(20) نیز به گونه‌ای دیگر آن را تأیید می‌کند.

إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ ﴿۴﴾

اگر اراده کنیم، از آسمان معجزه‌ای بر آنان نازل می‌کنیم که در برابر آن با فروتنی سر فرود آرند(1).
سوره شعراء (26) آیه 4
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

4

1

اعناق: جمع عُنُق: گردن.

وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ كانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ ﴿۵﴾

هیچ سخن تازه‌ای از خدای رحمان بر آنان نمی‌رسید، مگر اینکه از آن رویگردان بودند.
سوره شعراء (26) آیه 5
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

5

فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبؤُا ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ ﴿۶﴾

در حقیقت تکذیب [و استهزا‌] کردند، ولی به زودی خبرهای(1) آنچه استهزایش می‌کردند به آنان خواهد رسید.
سوره شعراء (26) آیه 6
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

6

1

به زیرنویس دوم آیه 5 انعام(6) مراجعه فرمایید.

أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ ﴿۷﴾

آیا به زمین نمی‌نگرند که چه بسیار از هرگونه [گیاه‌] سودمندی در آن رویاندیم.
سوره شعراء (26) آیه 7
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

7

إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۸﴾

به راستی در این [امور‌] نشانه‌ای است [از تدبیرِ خدا‌]، و[لی‌] بیشترشان سرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 8
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

8

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۹﴾

بی‌گمان‌ ‌صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.
سوره شعراء (26) آیه 9
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

9

وَ إِذْ نادى رَبُّكَ مُوسى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۰﴾

[به یاد آر‌] هنگامی که ‌صاحب‌اختیارت موسی را ندا داد که: به سراغ آن گروه ستمگر برو،
سوره شعراء (26) آیه 10
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

10

قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَ لا يَتَّقُونَ ﴿۱۱﴾

گروه فرعون؛ [و توجّه کن که با هشدار تو‌] آیا [باز هم‌] پروا نمی‌کنند(1)؟
سوره شعراء (26) آیه 11
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

11

1

اَلا: ترکیب همزه استفهام و لاء نفی.

قالَ رَبِّ إِنِّي أَخافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ ﴿۱۲﴾

گفت: ‌صاحب‌اختیارا، از آن ترس دارم که مرا ‌دروغ‌پرداز بشمارند(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 12
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

12

1

ضمیر مفعولی «ی» از آخر فعل حذف شده و به جای آن کسره گرفته.

وَ يَضِيقُ صَدْرِي وَ لا يَنْطَلِقُ لِسانِي فَأَرْسِلْ إِلى هارُونَ ﴿۱۳﴾

و تحمّل [کافی‌] ندارم و بیانم رسا نیست(1)؛ پس به هارون نیز [پیام‌] فرست [که دستیار من باشد(2)‌]؟
سوره شعراء (26) آیه 13
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

13

1

معنی تحت‌اللفظ آن، «سینه‌ام تنگ می‌شود و زبانم گشوده نمی‌شود» است؛ ولی اصطلاح را نمی‌توان تحت‌اللفظ ترجمه کرد.

2

به آیات 29-32 طه(20) توجّه فرمایید.

وَ لَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ ﴿۱۴﴾

و آنان ادّعای گناهی بر گردن من دارند(1)؛ می‌ترسم مرا به قتل برسانند.
سوره شعراء (26) آیه 14
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

14

1

این گناه در آیه 33 قصص(28) بیان شده و جزئیات آن در آیه 15 قصص(28) آمده است.

قالَ كَلاَّ فَاذْهَبا بِآياتِنا إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ ﴿۱۵﴾

گفت: هرگز؛ با معجزات ما بروید(1) که [همه جا‌] در کنار شما هستیم و [گفتگوی شما را‌] می‌شنویم.
سوره شعراء (26) آیه 15
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

15

1

به آیات 17-23 طه(20) توجّه فرمایید.

فَأْتِيا فِرْعَوْنَ فَقُولا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۶﴾

نزد فرعون بروید و بگویید: ما رسولِ پروردگار جهانیان هستیم،
سوره شعراء (26) آیه 16
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

16

أَنْ أَرْسِلْ مَعَنا بَنِي إِسْرائِيلَ ﴿۱۷﴾

[می‌خواهیم‌] که دودمان یعقوب را در اختیار ما بگذاری.
سوره شعراء (26) آیه 17
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

17

قالَ أَ لَمْ نُرَبِّكَ فِينا وَلِيداً وَ لَبِثْتَ فِينا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ ﴿۱۸﴾

[فرعون‌] گفت: مگر از کودکی تو را در کنار خویش پرورش ندادیم در حالی که سالهایی از عمرت را در میان ما به سر بردی(1)؟
سوره شعراء (26) آیه 18
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

18

1

به آیات 7-9 قصص(28) توجّه فرمایید.

وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَ أَنْتَ مِنَ الْكافِرِينَ ﴿۱۹﴾

و کار خودت را آن گونه که خواستی کردی [و رفتی‌] و ناسپاس هستی(1).
سوره شعراء (26) آیه 19
صفحه

367

سوره

شعراء (26)

آیه

19

1

به آیه 15 قصص(28) توجّه فرمایید.