سوره شعراء (26) - شاعران
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای گستردهمهر [و] جاودانمهر-
شعراء (26)
-
طسم ﴿۱﴾
طا، سین، میم.367
شعراء (26)
1
تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ ﴿۲﴾
این آیاتِ کتاب روشنگر است.367
شعراء (26)
2
لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿۳﴾
مباد خود را از [اندوهِ] اینکه ایمان نمیآورند به هلاکت اندازی(1).367
شعراء (26)
3
«لَعَلَّ» در اینجا معنی نهی میدهد؛ بخش پایانی آیه 68 مائده(5) و نیمه دوّم آیه 8 فاطر(35) مؤید آن است. آیات 56 قصص(28) ، 103 یوسف(12) و 2 طه(20) نیز به گونهای دیگر آن را تأیید میکند.
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ ﴿۴﴾
اگر اراده کنیم، از آسمان معجزهای بر آنان نازل میکنیم که در برابر آن با فروتنی سر فرود آرند(1).367
شعراء (26)
4
اعناق: جمع عُنُق: گردن.
وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ كانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ ﴿۵﴾
هیچ سخن تازهای از خدای رحمان بر آنان نمیرسید، مگر اینکه از آن رویگردان بودند.367
شعراء (26)
5
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبؤُا ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ ﴿۶﴾
در حقیقت تکذیب [و استهزا] کردند، ولی به زودی خبرهای(1) آنچه استهزایش میکردند به آنان خواهد رسید.367
شعراء (26)
6
به زیرنویس دوم آیه 5 انعام(6) مراجعه فرمایید.
أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ ﴿۷﴾
آیا به زمین نمینگرند که چه بسیار از هرگونه [گیاه] سودمندی در آن رویاندیم.367
شعراء (26)
7
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۸﴾
به راستی در این [امور] نشانهای است [از تدبیرِ خدا]، و[لی] بیشترشان سرِ ایمان نداشتند.367
شعراء (26)
8
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۹﴾
بیگمان صاحباختیار تو فرادست و مهربان است.367
شعراء (26)
9
وَ إِذْ نادى رَبُّكَ مُوسى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۰﴾
[به یاد آر] هنگامی که صاحباختیارت موسی را ندا داد که: به سراغ آن گروه ستمگر برو،367
شعراء (26)
10
قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَ لا يَتَّقُونَ ﴿۱۱﴾
گروه فرعون؛ [و توجّه کن که با هشدار تو] آیا [باز هم] پروا نمیکنند(1)؟367
شعراء (26)
11
اَلا: ترکیب همزه استفهام و لاء نفی.
قالَ رَبِّ إِنِّي أَخافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ ﴿۱۲﴾
گفت: صاحباختیارا، از آن ترس دارم که مرا دروغپرداز بشمارند(1)؛367
شعراء (26)
12
ضمیر مفعولی «ی» از آخر فعل حذف شده و به جای آن کسره گرفته.
وَ يَضِيقُ صَدْرِي وَ لا يَنْطَلِقُ لِسانِي فَأَرْسِلْ إِلى هارُونَ ﴿۱۳﴾
و تحمّل [کافی] ندارم و بیانم رسا نیست(1)؛ پس به هارون نیز [پیام] فرست [که دستیار من باشد(2)]؟367
شعراء (26)
13
معنی تحتاللفظ آن، «سینهام تنگ میشود و زبانم گشوده نمیشود» است؛ ولی اصطلاح را نمیتوان تحتاللفظ ترجمه کرد.
به آیات 29-32 طه(20) توجّه فرمایید.
وَ لَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ ﴿۱۴﴾
و آنان ادّعای گناهی بر گردن من دارند(1)؛ میترسم مرا به قتل برسانند.367
شعراء (26)
14
این گناه در آیه 33 قصص(28) بیان شده و جزئیات آن در آیه 15 قصص(28) آمده است.
قالَ كَلاَّ فَاذْهَبا بِآياتِنا إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ ﴿۱۵﴾
گفت: هرگز؛ با معجزات ما بروید(1) که [همه جا] در کنار شما هستیم و [گفتگوی شما را] میشنویم.367
شعراء (26)
15
به آیات 17-23 طه(20) توجّه فرمایید.
فَأْتِيا فِرْعَوْنَ فَقُولا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۶﴾
نزد فرعون بروید و بگویید: ما رسولِ پروردگار جهانیان هستیم،367
شعراء (26)
16
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنا بَنِي إِسْرائِيلَ ﴿۱۷﴾
[میخواهیم] که دودمان یعقوب را در اختیار ما بگذاری.367
شعراء (26)
17
قالَ أَ لَمْ نُرَبِّكَ فِينا وَلِيداً وَ لَبِثْتَ فِينا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ ﴿۱۸﴾
[فرعون] گفت: مگر از کودکی تو را در کنار خویش پرورش ندادیم در حالی که سالهایی از عمرت را در میان ما به سر بردی(1)؟367
شعراء (26)
18
به آیات 7-9 قصص(28) توجّه فرمایید.
وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَ أَنْتَ مِنَ الْكافِرِينَ ﴿۱۹﴾
و کار خودت را آن گونه که خواستی کردی [و رفتی] و ناسپاس هستی(1).367
شعراء (26)
19
به آیه 15 قصص(28) توجّه فرمایید.