انتخاب سریع آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

سوره تغابن (64) - زیانمند شدن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای گسترده‌مهر [و‌‌] جاودان‌مهر
صفحه

-

سوره

تغابن (64)

آیه

-

يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ ﴿۱﴾

هر چه در آسمانها و زمین است [با بروز استعدادهای طبیعی و خداداده خود‌] خدای را تقدیس می‌کند؛ فرمانروایی و ستایش(1) خاصّ اوست و او بر هر کاری تواناست.
سوره تغابن (64) آیه 1
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

1

1

حمد در زبان عرب به معنای سپاس و ستایش - هر دو - آمده است؛ سپاس در برابر نعمت و ستایش در برابر کمالات ذاتی او. برای توضیح بیشتر به زیرنویس آیه 34 فاطر(35) مراجعه فرمایید.

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كافِرٌ وَ مِنْكُمْ مُؤْمِنٌ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۲﴾

اوست که شما را آفرید، ولی بعضی از شما [ربوبیت خدای را‌] انکار می‌کنند و بعضی ایمان دارند(1)؛ و خدا به آنچه می‌کنید بیناست.
سوره تغابن (64) آیه 2
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

2

1

به آیه 3 انسان(76) توجّه فرمایید.

خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿۳﴾

آسمانها و زمین را به حق [و با هدف‌] آفرید و شما را صورتگری کرد و صورتهایتان را نیکو آراست(1)؛ و سرانجام در پیشگاه اوست.
سوره تغابن (64) آیه 3
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

3

1

به آیه 4 تین(95) توجّه فرمایید.

يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ ﴿۴﴾

آنچه در آسمانها و زمین است، می‌داند و نیز هر چه پنهان و آشکار کنید می‌داند؛ و خدا به راز دلها داناست.
سوره تغابن (64) آیه 4
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

4

أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ ﴿۵﴾

مگر اخبار انکارورزان پیشین به شما نرسیده است که وبال رفتار خویش را چشیدند و مجازاتی دردناک [در انتظار‌] دارند.
سوره تغابن (64) آیه 5
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

5

ذلِكَ بِأَنَّهُ كانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَقالُوا أَ بَشَرٌ يَهْدُونَنا فَكَفَرُوا وَ تَوَلَّوْا وَ اسْتَغْنَى اللَّهُ وَ اللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿۶﴾

این [مجازات‌] از آن جهت بود که رسولانشان نشانه‌های روشن بر آنان ارائه کردند، ولی آنان گفتند: آیا آدمیانی(1) ما را هدایت می‌کنند(2)؟ آنگاه انکار کردند و روی برتافتند، و خدا [نیز از ایمان آنان‌] بی‌نیازی ورزید، که خدا بی‌نیاز و شایسته ستایش است.
سوره تغابن (64) آیه 6
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

6

1

واژه «بَشَر» برای مفرد. و مثنّی و جمع یکسان به کار می‌رود؛ و در اینجا به عنوان جمع آمده است.

2

پاسخ این ادّعای جاهلانه را در آیات 43 نحل(16) و 8 انبیاء(21) ملاحظه فرمایید.

زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلى وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِما عَمِلْتُمْ وَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿۷﴾

انکارورزان تصوّر کردند که هرگز برانگیخته نخواهند شد؛ بگو: آری، به ‌صاحب‌اختیارم سوگند که قطعاً برانگیخته خواهید شد و به کارهایی که کرده‌اید، خبر داده خواهید شد؛ و این بر خدا آسان است(1).
سوره تغابن (64) آیه 7
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

7

1

مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 78 و 79 یس(36) آمده است.

فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنا وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿۸﴾

پس به خدا و رسولش و آن نور(1) که نازل کرده‌ایم، ایمان آورید، که خدا از اعمال شما آگاه است.
سوره تغابن (64) آیه 8
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

8

1

مراد از «نور» را در آیه 52 شوری(42) جستجو فرمایید.

يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۹﴾

روزی که [خدا‌] شما را در عرصه محشر(1) گرد می‌آورد، آن [روز‌]، روز احساس غبن است(2)؛ و هر که به خدا ایمان آورد و به شایستگی عمل کند، بدیهایش را می‌زداید و او را به باغهایی [از بهشت‌] درمی‌آورد که نهرها در دامن آن جاری است و جاودانه در آن به سر خواهد برد؛ این است کامیابی بزرگ.
سوره تغابن (64) آیه 9
صفحه

556

سوره

تغابن (64)

آیه

9

1

برای توجیه ترجمه «یوم الجمع»، به آیات 103 هود(11) ، 7 شوری(42) و 49 و 50 واقعه(56) توجّه فرمایید.

2

به آیات 77 آل‌عمران(3) و 47 زمر(39) توجّه فرمایید.

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ خالِدِينَ فِيها وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۱۰﴾

کسانی که انکار ورزیدند و آیات ما را دروغ شمردند، جاودانه دوزخی‌اند؛ و بد سرانجامی است.
سوره تغابن (64) آیه 10
صفحه

557

سوره

تغابن (64)

آیه

10